Tereny te zamieszkiwane były już dawno. Na krawędzi wysoczyzny, 60 m wyżej, w okolicy Siadła Górnego, pozostałości archeologiczne potwierdzają istnienie dwu kulturowego grodziska: kultury łużyckiej, a później pomorskiej. Podobne ślady z wałem, umocnieniami i fosą odkryto nieopodal Kamieńca na tzw. Świętej Górce (45 m n.p.m. ).
Pierwsze wzmianki o okolicznych miejscowościach pochodzą ze źródeł datowanych na koniec XII wieku (wzmianka źródłowa o Karwowie z 1191 r.). Od wczesnego średniowiecza aż do wymarcia panującej tu dynastii Gryfitów znaczny odsetek ziemi dzisiejszej gminy należał właśnie do Gryfitów. W XVI i I połowie XVII wieku ok. 30% ziem wchodziło w skład szczecińskiej domeny książęcej.
Rozległe posiadłości posiadał również Kościół. Największym właścicielem ziemskim był szczeciński klasztor cysterek. Znaczne uposażenia miały też inne szczeciński kościoły: Św. Jakuba, Św. Jana oraz Kościół Mariacki. Po reformacji i rozwiązaniu klasztoru cysterek, ich dobra przeszły w ręce tych kościołów i domu panującego.
Kurów był również miejscem wymienianym w pamiętnikach gen. Batowa, gdzie 26 kwietna 1945 r. niemiecki burmistrz Szczecina poddał miasto. W czasie ostatniej wojny , w okolicy Siadła Dolnego, miejscowości położonej przy skarpie doliny rzeki Odry, znajdował się obóz polskich, radzieckich i francuskich jeńców wojennych.
HERB I BARWY GMINY KOŁBASKOWO
Herby ustalone lub nadawane w różnym czasie i okolicznościach stanowiły zawsze namacalny znak odrębności organizacyjnej i prawnej miast, ziem i rodów. W okresie powojennym jedynie herby miast nawiązujące do dawnych tradycji znajdowały się w powszechnym użyciu, niezależnie od zaistniałych po 1945 roku zmian terytorialnych dotyczących Pomorza Zachodniego oraz przynależności państwowej jego ziem.
Herb dwudzielny w słup przedstawia w polu lewym srebrnym czerwonego wspiętego gryfa pomorskiego ze złotym dziobem i pazurami, a w polu prawym błękitnym srebrny równoramienny Krzyż.
Uzasadnienie historyczne
Herby ustalone lub nadawane w różnym czasie i okolicznościach stanowiły zawsze namacalny znak odrębności organizacyjnej i prawnej miast, ziem i rodów. W okresie powojennym jedynie herby miast nawiązujące do dawnych tradycji znajdowały się w powszechnym użyciu, niezależnie od zaistniałych po 1945 roku zmian terytorialnych dotyczących Pomorza Zachodniego oraz przynależności państwowej jego ziem. Natomiast we wspomnianym okresie powojennym nie została doceniona symbolika poszczególnych ziem wchodzących w skład Pomorza Zachodniego. Obecnie obowiązujące przepisy upoważniają rady gmin do nadawania gminom herbów w sposób urzędowy, z uwzględnieniem przesłanek i wzorów historycznych oraz celów użytkowych.
Wybrany dwupolowy, dzielony w słup herb Gminy Kołbaskowo uwzględnia wszystkie aspekty historyczne. Umieszczony w prawym srebrnym polu czerwony (wspięty) gryf ze złotym dziobem i pazurami jest symbolem, wywodzącym się ze średniowiecznej tradycji heraldycznej, panującej na ziemiach pomorskich dynastii Gryfów. Wybierając na prawe pole herbu gminy czerwonego gryfa nawiązano do wielowiekowej przynależności tego obszaru (Gminy Kołbaskowo) do Pomorza.
Ponadto trzeba podkreślić, iż od wczesnego średniowiecza aż do wymarcia Gryfitów znaczny odsetek ziemi na terenie Gminy Kołbaskowo należał bezpośrednio do panującej dynastii.
Jeszcze w XVI i w I połowie XVII wieku około 30% ziem dzisiejszej gminy wchodziła w skład tzw. szczecińskiej domeny książęcej, będącej własnością domu panującego (znaczne części wsi Barnisław, Będargowo, Stobno i Bobolin). Lewe błękitne pole ze srebrnym równoramiennym krzyżem symbolizuje rozległe posiadłości jakie na interesującym nas obszarze posiadał kościół.
W średniowieczu największym właścicielem ziemskim na terenie obecnej Gminy Kołbaskowo był szczeciński klasztor cysterek, dzierżący obok części wsi Barnisław, Przecław i Ustowo same Kołbaskowo. Ponadto znaczne uposażenia na omawianym terenie miały inne szczecińskie kościoły: św. Jakuba (części wsi Bobolin i Będargowo), św. Jana (wieś Smolęcin) oraz kościół Mariacki (części wsi Siadło Górne i Dolne).
Po reformacji II połowa XVI wieku! i rozwiązaniu klasztoru cysterek ich dobra zostały rozdzielone między książąt oraz wymienione wyżej kościoły. Odtąd dochody uzyskiwane z tych ostatnich przeznaczano na utrzymanie szczecińskich szpitali, domów ubogich oraz szkół (Szczecińskie Pedagogium). Opracowany nowy herb Gminy Kołbaskowo stanowi więc połączenie czerwonego gryfa - godła pomorskiej dynastii Gryfitów z wizerunkiem srebrnego równoramiennego krzyża - nawiązującego do przynależności terenów wokół Kołbaskowa do szczecińskich klasztorów i kościołów.
Barwy zaprojektowanej flagi nawiązują ściśle do barw herbu. Flaga w proporcjach 5:8 składa się z trzech pionowych pasów: czerwonego (1/4 szerokości flagi) i błękitnego (1/4 szerokości flagi).
Obok flagi zwykłej przewiduje się wprowadzenie flagi herbowej, na której w pasie białym umieszczono centralnie herb Gminy Kołbaskowo.
Barwy flagi Gminy Kołbaskowo nawiązują ściśle do barw herbu. Flaga w proporcjach 5:8 składa się z trzech pionowych pasów: (od drzewca) czerwonego 1/4 szerokości flagi, białego 2/4 szerokości flagi i błękitnego 1/4 szerokości flagi. Wprowadza się również flagę herbową, na której w pasie białym umieszczono centralnie herb Gminy Kołbaskowo.
ZASADY WYKORZYSTYWANIA FLAGI I HERBU GMINY
Herb i flagi Gminy Kołbaskowo używane winny być z powagą i godnością gdyż są one znakiem szacunku dla całej wspólnoty samorządowej mieszkańców Gminy Kołbaskowo.
l. Herb jako znak i symbol Gminy może być używany:
II. Flaga Gminy może być używana:
Flaga herbowa jest wykonana tylko w jednym egzemplarzu i pozostaje w wyłącznej dyspozycji organów Gminy.
Na komercyjne użytkowanie herbu Gminy Kołbaskowo wymagana jest zgoda Wójta Gminy Kołbaskowo.